Wat brengt een muziekdocent op school:

Leerlingen bedenken en maken zelf muziek (ontwerpen en componeren), door te zingen en te spelen. Ze luisteren naar bestaande of zelfgemaakte muziek en bewegen er op. Al doende ontwikkelen zij hun muzikale vaardigheden: ze leren hun (zang)stem goed te gebruiken, ontwikkelen hun gehoor, werken aan (motorische) speelvaardigheden. Ook hun maat- en ritmegevoel en kennis over muziek wordt vergroot.

Naast het ontwikkelen van deze vaardigheden, leren kinderen over muziek als onderdeel van (onze) cultuur. Overal om ons heen klinkt muziek. Door muziekonderwijs maken de kinderen kennis met de rol en plaats van muziek in de wereld om hen heen. Het specifieke van de kunstdiscipline muziek is dat je muziek alleen kunt hóren – en niet zien. Hierdoor doet muziekonderwijs een groot beroep op het concentratie- en luisterend vermogen van kinderen. Typerend voor muziek(-onderwijs) is dat kinderen, naast het muziek bedenken, uitvoeren en noteren, voor een groot deel in de muziekles bezig zijn met reproductie. Bij het reproducerend muziek maken, tenslotte, speelt in het kader van de vaardigheidsontwikkeling het herhalen, oefenen en verbeteren een grote rol: kinderen willen merken dat ze zingend, spelend of bewegend vooruit gaan en een ontwikkeling doormaken.

Samenhang in het curriculum

Muziek is een auditieve kunstdiscipline, die vaak wordt ondersteund vanuit andere kunstdisciplines. Zo zie je drama en dans in videoclips, musical of opera, of beeldende toevoegingen in de vorm van decors en licht. Andersom werkt het ook: muziek wordt vaak gebruikt om beelden te versterken, zoals in films. Bestaande muziek, maar ook gekozen muzikale les inhouden kunnen een rol spelen binnen het creatieve proces van muziekonderwijs, bijvoorbeeld door het thema van de vakinhoud van cultureel erfgoed centraal te stellen binnen de opdracht of door het bekijken en beleven van cultureel erfgoed als verrijking van muziekonderwijs. (bron SLO)